Երևանում տասնյակ հեռուստաալիքներ են, փոխում ես ալիքները, գրեթե ամենուր մշակութային աղբ է։ Դա այն դեպքն է, երբ քանակը որակ չի տալիս։ Դրանք փուչ, անիմաստ հեռուստասերիալներ, գռեհիկ հումոր, տափակ հեռուստազրույցներ և եթերում ճաշ եփել են ցուցադրում։ Հայաստանի հիմնական ողբերգությունն այն է, որ հանրակրթական դպրոցներում աշակերտներին գիտելիք են տալիս, սակայն մտածել չեն սովորեցնում, հեռուստատեսությամբ անտիմշակույթ են հրամցնում, և այդ ամենի հետևանքով ձևավորվել է չտրամաբանող, անճաշակ, անկիրթ մարդկային զանգված, որին հեշտ է խաբել ու մոլորեցնել։
Ոսկան Սարգսյան